συρριζούμαι

-όομαι, και σπαν. ενεργ. συρριζῶ, -όω, ΜΑ [συρριζος]

(κυριολ. και μτφ.) ενισχύομαι με στερεές ρίζες («οὗτος ὁ φόβος συρριζωθεὶς μεγάλα ἐργάζεται ἀγαθά», Ιωάνν. Χρυσ.)

αρχ.

1. έχω ενωμένες τις ρίζες με κάποιον

2. ενεργ. μτφ. α) εμφυτεύω

β) ενδυναμώνω.